ان الانسان خلق هلوعا

طه ما انزلنا الیک لتشقی 

پرکاری عمر را کوتاه می کند. و گاهی هم باعث مرگ یک تمدن میشود. ابن خلدون سی و شش تمدن را، بررسی می کند و قانون تمدنها را بیان مینماید. وی میگوید تمدن یک دوره اولیه دارد که، با عصبیت اغاز میشود. سپس دوره اوج یا بهره مندی است. بهرهمندی عاقبت فساد و نابودی را درپی دارد. که در مقابل عصبیت های دیگران تسلیم میشود. لذا عصبیت یا پرکاری هر تمدن بیشتر باشد، عمر ان کوتاه تر است. زیرا میخواهد زودتر به بهره مندی برسد. پس پر کاری و یا کار جهادی، قاتل ارام تمدن ها هست. که از ان به سندرم کاروشی، یا کار زیاد می گویند. در حال حاضر تمدن ایرانی اسلامی هم، با این خطر روبرو شده. یعنی مسئولان تحت نام کار جهادی و، یا خستگی ناپذیری ، در صدد جبران مافات هستند. اما انها نمیدانند که انقلاب اسلامی، از همان ابتدا مقتدر متولد شد. زیرا توانست در برابر ائتلاف جهانی، تا دندان مسلح بایستد. فشار آوردن برای اقتدار بیشتر، باعث سکته قلبی انقلاب میشود. همانطور که رئیسی را از پای در اورد. او در اوج خستگی از خدا طلب مرگ کرد. شب وعده صادق گفت، اگر این امر خطری برای مردم ایران دارد، از خدا میخواهم مرا قربانی کند. احمد ماهینی، کاندیدای ریاست جمهوری امریکا می گوید. شهید بهشتی انقلاب اسلامی را در گردونه تشکیلاتی قرار داد. یعنی یک مدیر بجای اینکه، بجای ده نفر کار کند، با ده نفر کار کند. لذا می بینیم گردونه تشکیلات، از گروه و حزب و سازمان عبور کرد. تا جاییکه امام خمینی گفت. انقلاب به افراد متکی نیست. پس اگر مرگ انقلاب اسلامی و تمدن سازی را نمیخواهید، باید از پرکاری پر هیز کنید