دوگانه ها در فقر پژوهی

سیاستمداران برحسب ذوق یا موقعیت خود یکی از دو طرف متضاد فقر را در نظر می گیرند. دشمنان ما می گویند: فقر به کفر و انقلاب! و شورش منجر می شود( کاد الفقر ان یکون کفرا) در حالیکه در قران غنی بودن نشانه طغیان است(ان الانسان لیطغی ان راه استغنی) وقتی انسان خود را غنی و ثروتمند و بی نیاز دید راه طغیان و کفر و عصیان و شورش را در پیش می گیرد. و این دوگانه سوز بودن موضوع فقر همه جا به سوء استفاده می انجامد. الان مهمترین بعدی که در افغانستان مطرح است می گویند مردم هزاره را طالبان، عمدا  گرسنه نگه می دارد، یا در ایران انگلیس گفته بود که مردم را گرسنه نگهدارید تا بر انها حکومت کنید. پس در اینجا وجهه عمدی گرسنه نگه داشتن برای ناتوان کردن مردم از شورش است. شاعر هم می گوید: آنچه انسان را می کند روبه مزاج، احتیاج است احتیاج است احتیاج.